در صحبت قرآن/ 252
در بیان غلبه نهایی خوبان بر بدان
تاریخ نشان می‌دهد که پیوسته خوبان بر بدان و خوبی بر بدی غلبه کرده است بدین معنی که تنها خوبان در کار خود پیروز شده‌اند و بدان در عین پیروزی‌های ظاهری به هیچ فتح و فتوحی نرسیده‌اند.
۳۶۵ روز در صحبت قرآن، نوشته استاد حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای، کتاب چهارم از مجموعه کتاب‌های جوانان و فرهنگ جهانی است. این مجموعه با هدف شناساندن فرهنگ و ادبیات به جوانان اولین بار سال ۱۳۹۰ به همت نشر سخن تدوین و منتشر شده است.
کتاب «۳۶۵ روز در صحبت قرآن» ۳۶۵ قطعه کوتاه و بلند از قرآن برای آشنایی جوانان با تعلیمات فراگیر قرآن انتخاب شده و کوشش شده است که این گنجینه تصویری از ابعاد گوناگون کلام آسمانی برای مخاطب ترسیم کند.
این کتاب، تفسیر در معنی اصطلاحی کلمه مانند تفاسیری چون کشاف و مجمع البیان و امثال آن نیست، بلکه بیشتر انعکاسی از کتاب وحی در ادب عرفانی فارسی و اسلامی است و نگاهی دارد به قرآن از دیدگاه ادبی، زیباشناسی و اخلاقی، اجتماعی و عرفانی.
گروه اندیشه ایکنا به منظور بهره‌مندی مخاطبان خود از این گنجینه قرآنی و ادبی اقدام به انتشار قطعه‌هایی از کتاب «در صحبت قرآن» کرده است. دویست و پنجاه و دومین قسمت از تحفه این کتاب با عنوان «در بیان غلبه نهایی خوبان بر بدان» تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿۲۱﴾
لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۲۲﴾(مجادله)
خداوند در لوح محفوظ چنین مقرر فرموده است که من و رسولانم بی‌گمان پیروز خواهیم بود همانا که خداوند صاحب قدرت و عزم و اقتدار است(21) تو هرگز نخواهی یافت مردمی را که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند و با این همه دوستی کنند با کسانی که در مقابل خدا و رسولش می‌ایستند و سد راه می‌شوند هر چند که آن منکران پدرانشان باشند یا فرزندانشان یا برادرانشان یا قوم و قبیله و نژاد و ملتشان. چنین انسان‌های (که جانب حق را در مقابل هر کس حمایت می‌کنند) کسانی هستند که خداوند دلهایشان را به رقم ایمان مزیّن داشته و به روح خود تایید کرده و ایشان را به بهشت‌هایی داخل خواهد کرد که در زیر درختان آن نهرهای روان جاریست. خداوند از ایشان خشنود است و ایشان از خدای خود خشنودند و ایشان به حقیقت حزب الهی به شمار می‌روند و بدانید که فلاح و رستگاری با همان گروه و دسته و یاران الهی است(22).
هر کجا خداوند می‌فرماید که ما امری را نوشته‌ایم بدین معناست که واجب کرده‌ایم و مقرر داشته‌ایم و آن از قوانین و نوامیس الهی است که در آن هیچ گونه تبدیل و تحویلی راه ندارد چنانکه وقتی می‌فرماید خداوند رحمت را بر نفس خود نوشت یعنی وجود الهی یکسره رحمت است و این صفت در هیچ عرصه‌ای از آن ذات مقدس جدا نخواهد شد.
در آیه حاضر خداوند با تاکید و قاطعیت تمام می‌فرماید که خداوند بر صحیفه هستی چنین نوشته است که بی‌هیچ شک و ریب من و رسولانم در آنچه مشیّت الهی قرار گرفته است پیروز خواهیم بود و هیچ نیرویی نمی‌تواند در برابر لشکر عزّت و اقتدار الهی بایستد.
پس از تحکیم آن قانون و ناموس کلی، خداوند نشان روشنی از ایمان و اهل آن به دست داده است که هر کس به خدای عالمیان و عرصه آخرت که هنگام پاداش و جزاست ایمان بیاورد در حقیقت ایمان آورده است به حقّانیت راه خداوند و رسول او و این ایمان چنان است که در مقابل هر نیرویی می‌ایستد و قوم و خویش و قبیله و عشیره نمی‌شناسد بلکه حق را در هر حال بیان می‌کند اگر چه همه مردمان برخلاف او باشند. و در این راه حق هیچ گونه فریبی و طمعی یا تهدیدی او را از میدان به در نمی‌کند:
خلقی اگر به خون من جمع شوند و متحد
با همه تیغ برکشم با تو سپر بیفکنم (سعدی)
و یکی از این اصحاب ایمان که از پدر و قوم و قبیله بریدند حضرت ابراهیم بود که به هیچ روی با عبادت بتهای آزری کنار نیامد بلکه بر پدر و قوم خود بانگ زد: ما هذِهِ التَّماثیل اللتی انتُم لَها عاکِفون (انبیا 52)
چیست این صورتها و بتها (ای بی‌جان و بی‌هویت) که شما در پیش آن خاضع شده‌اید، و این بهترین نشان اهل ایمان است که به تعبیر حضرت امیر(ع): «لا یَدخِلُ الباطلُ و لا یَخرجُ عن الحقّ» چنین مردمی هستند چون ابراهیم که خداوند در دلهایشان آیات ایمان را مکتوب داشته است نه مانند منافقان که ایمانشان تنها بر زبان است. و نیز یکی از وعده‌های الهی که آن نیز خطاناپذیر است این است که خداوند چنین مومنانی را با فرستادن روح‌الامین و فرشتگان و کرّوبیان مورد تایید و تحکیم قرار می‌دهد و هر دم بر ایمانشان می‌افزاید و بهشت به حقیقت میو‌ه‌های همین شجره ایمان است که آب رحمت الهی بر پای آن جاری است و پیوسته سبز و خرّم است.
چنین بندگانی به مقام نفس راضیه مرضیه می‌رسند چنانکه پروردگارشان از ایشان خشنود است و ایشان از پروردگارشان خشنود و شاکرند و اگر بخواهیم در جهان حزبی و گروه و دسته‌ای تشکیل دهیم که آن حزب مهر و نشان پیروزی الهی بر پرچم و درفش به حق و حقیقت نهاده‌اند و از هر آنچه دروغ و باطل و ناحق و ظلم و بی‌عدالتی است گریزانند و به هر آنچه حق و راستی و خوبی و مهربانی و احسان و خدمت به خلق است دل سپرده‌اند.
و تاریخ نشان می‌دهد که پیوسته خوبان بر بدان و خوبی بر بدی غلبه کرده است بدین معنی که تنها خوبان در کار خود پیروز شده‌اند و بدان در عین پیروزی‌های ظاهری به هیچ فتح و فتوحی نرسیده‌اند.
از برنارد شاو سختی نقل کرده‌اند بدین مضمون که مرا هیچ گاه برادر و خواهر و پدر و مادر و دیگر خویشان در میان نبوده است. بدین معنی که من در آنچه بیان حق و راستی است نه پدری دارم نه مادری و نه هیچ خویش و قوم قبیله‌ای.
انتهای پیام مطالب مرتبط
